CR WEEK #41:
Gynaika invites:
Sarah Vanagt/ Wendy Morris
Vernissage: vr 10.10 / 19u-23u
Finissage : za 11.10 / 20u-22u
Sarah Vanagt maakt video’s die het midden houden tussen objectieve registraties van feiten en een fijnzinnige regie. Ze tonen situaties en mensen in hun dagdagelijkse doen. Op de achtergrond sluimert een internationale wantoestand of conflict. De video’s van Sarah Vanagt zijn geen felle aanklacht, maar eerder een subtiel raken van een mondiale problematiek. Na Little Figures (2003) en de documentaire Begin Began Begun (2005), realiseerde Sarah Vanagt Les Mouchoirs de Kabila (2005). Grote delen van de Kongolese grensstad Goma liggen bedolven onder de lava sinds de uitbarsting van de Nyiragongo vulkaan in januari 2002. In de ruïnes op de lava wonen kinderen. Ze verkopen papieren zakdoeken aan de volwassenen in de stad en sorteren lavastenen die ze aan bouwvakkers verkopen. Ondertussen bouwen de kinderen een eigen stad, boven op de oude stad. Er zijn radio’s en tv’s, witte jeeps en blauwhelmen, presidenten en vice-presidenten, reclameclips en haatcampagnes, kerkhoven en verkiezingskoorts. Het is alsof de kinderen van onder de lava naar boven zijn gekropen en in hun mini-stad verslag uitbrengen van de wereld onder het puin.
(fragment uit een interview met Sarah Vanagt door Tom Rummens)
Wendy Morris is geboren in Namibië, opgegroeid in Johannesburg, en heeft gestudeerd in Durban. Sinds 1995 woont ze met haar man en kinderen in Deerlijk, waar ze vooral bezig is met het maken van animatiefilms. Momenteel werkt ze ook aan een doctoraat in de Kunsten; ze bestudeert Zuid-Afrikaanse kunst uit de periode voor, tijdens en na de oprichting van de Truth and Reconciliation Commission, of de waarheidscommissie.
Wendy maakte tot nu toe drie animatiefilms, waarin ze vooral kritiek geeft op de blik van de Westerse op de Derde Wereld, en dan vooral op Afrika. Ze wil tonen dat Afrika en de Derde Wereld dichterbij zijn dan we denken. “Het gewicht van Afrika in Europa, wil ik tonen. Want we verschillen echt niet zoveel van elkaar!”
Het filmen van houtskooltekeningen, nam ze over van William Kentridge, een Zuid-Afrikaanse filmmaker. Ze gebruikt die techniek echter op haar eigen manier. Ze creëert bv. de illusie van beweging door haar tekening voor de camera te verplaatsen, of door er iets aan toe te voegen, of iets weg te gommen.
(fragment uit het interview ‘Het gewicht van Afrika in Europa, dat wil ik tonen…’ met Wendy Morris, in ISEL 16.)
